AMNIOCENTEZA
Amniocenteza predstavlja aspiraciju plodove vode. Zavisno od perioda trudnoće kada se radi, dijeli se na ranu i kasnu. Rana amniocenteza radi se u drugom tromjesečju trudnoće radi rane dijagnostike hromozomopatija. Kasna amniocenteza se radi u trećem tromjesečju zbog određivanja zrelosti pluća ploda, procjene oštećenja ploda kod Rh imunizacije ili dijagnoze intraamnionske infekcije.
Tehnika rada
Izvodi se pod kontrolom ultrazvuka, cijelo vrijeme prati se smjer igle i pokreti ploda. Vrši se dezinfekcija kože prednjeg trbušnog zida, ultrazvučna sonda koja je takođe prethodno dezinfikovana stavlja se na trbuh pacijentice. Punkcija se vrši na mjestu sa najviše plodove vode, najčešće uz donje ekstremitete ploda, što dalje od glavice. Obično se punkcija vrši u predjelu fundusa materice, jer je na tom mjestu ubod manje bolan i rjeđe su komplikacije. Ako se posteljica nalazi na prednjem zidu nastoji se punktirati pokraj nje ili kroz najtanji dio posteljice. Aspirira se oko 20 ml plodove vode koja se šalje na citogenetsku analizu. Mogu se provoditi i hormonska, virusološka kao i enzimska ispitivanja plodove vode. Rana amniocenteza se obično radi između 16. i 18. nedelje, najkasnije do 20. nedelje gestacije. U tom periodu ima najviše fetalnih stanica (amniocita), a sam zahvat je u tom periodu najlakše izvodljiv.
Indikacije za ranu amniocentezu:
- starosna dob trudnice (iznad 35 godina),
- porođaj ploda sa anomalijama u prethodnim trudnoćama,
- veći broj spontanih pobačaja,
- starosna dob oca (iznad 40 godina),
- opterećena porodična anamneza,
- izloženost Rtg zračenju.
Komplikacije:
- krvarenje,
- pojava kontrakcija materice,
- spontani pobačaj.